-
1 rozporządze|nie
Ⅰ sv ⇒ rozporządzić Ⅱ n (decyzja) directive; (akt prawny) order- rozporządzenie rady ministrów a government order- rozporządzenie z mocą ustawy a statutory instrument- rozporządzenie o utworzeniu… a directive to establish…- park narodowy został utworzony rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 lipca 1990 the national park was established by government order on 31 July 1990- rozporządzenie, na mocy którego…. a directive saying that…- wydać rozporządzenie to issue a directive- wyszło rozporządzenie, że… a directive was issued that…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozporządze|nie
-
2 zarządzenie
( polecenie) order, instruction, ( rozporządzenie) regulation; (sądu, sędziego) order, ruling* * *n.order, ordinance, disposition, ruling, prescription; admin. decree; wydać zarządzenie issue a disposition/an order; według zarządzenia prawn. by precept; odgórne zarządzenie directive; lokalne zarządzenie by-law.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zarządzenie
См. также в других словарях:
rozporządzenie — n I 1. rzecz. od rozporządzić. 2. lm D. rozporządzeniedzeń «akt prawodawczy wydany przez naczelny organ administracji państwowej (Radę Ministrów lub ministra) na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie» Przygotować, wydać, opublikować… … Słownik języka polskiego
wydawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wydawaćdaję, wydawaćdaje, wydawaćwaj {{/stl 8}}– wydać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, wydawaćdam, wydawaćda, wydawaćdadzą, wydawaćdaj, wydawaćdamy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
edykt — m IV, D. u, Ms. edyktkcie; lm M. y «akt prawodawczy, obwieszczenie, rozporządzenie zwierzchniej władzy, zwłaszcza cesarskiej, królewskiej» Ogłosić, wydać edykt. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
instrukcja — ż I, DCMs. instrukcjacji; lm D. instrukcjacji (instrukcjacyj) «zbiór przepisów (zwykle na piśmie) ustalających sposób postępowania w jakiejś dziedzinie; dokładne pouczenie, wskazówka, rozporządzenie, polecenie» Dokładna, szczegółowa instrukcja.… … Słownik języka polskiego
poufny — poufnyni, poufnyniejszy 1. «trzymany w tajemnicy, wymagający dyskrecji; tajny, prywatny, sekretny» Poufne pismo, rozporządzenie. Poufna narada. Otrzymać poufne informacje. Wydać poufne polecenie. Pomówić z kimś w poufnej sprawie. Przekazać poufne … Słownik języka polskiego
przepis — m IV, D. u, Ms. przepissie; lm M. y 1. «wskazówka, zwykle pisana, określająca sposób wykonywania, robienia czegoś (zwłaszcza sposób przyrządzania jakiejś potrawy); recepta, zasada, prawidło, reguła» Przepis lekarski. Przepisy ortograficzne,… … Słownik języka polskiego
zarządzenie — n I 1. rzecz. od zarządzić. 2. lm D. zarządzenieeń «rozkaz, rozporządzenie; pismo zawierające czyjeś polecenie» Zarządzenie dyrektora. Wydać, wykonać zarządzenie. 3. lm D. zarządzenieeń praw. «akt normatywny wydany przez organ administracji na… … Słownik języka polskiego
dyspozycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. dyspozycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozporządzenie; zarządzenie, polecenie dotyczące wykonania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydać dyspozycje. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uniwersał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. uniwersałale {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej w Polsce: odezwa króla do narodu mająca formę listu ogłaszanego publicznie w ważnych chwilach dziejowych; od XV wieku: królewski akt prawny dotyczący obronności,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakaz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zakazzie {{/stl 8}}{{stl 7}} odgórnie wydane rozporządzenie lub przyjęta norma, zabraniające robienia czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydać, ogłosić zakaz. Zakaz palenia ognia w lesie. Nakazy i zakazy moralne … Langenscheidt Polski wyjaśnień